พิมพ์ - พิมพ์อัปสร เชาวมนตรี
PIM - Pimapsorn Chaowamontri | |
---|---|
[[|250px]] | |
ชื่อ-นามสกุล |
พิมพ์อัปสร เชาวมนตรี (Pimapsorn Chaowamontri) |
ชื่อเล่น |
พิมพ์ (Pim) |
วันเกิด (อายุ นับถึงปี 2559) |
15 มกราคม พ.ศ.2540 (18 ปี) |
เพศ (รสนิยมทางเพศ) |
หญิง (ชอบผู้ชาย) |
สถานะ |
นักเรียนรุ่นที่ 5 (2555-2557) |
แผนการเรียน |
ศิลป์-คำนวณ |
ส่วนสูง-น้ำหนัก |
ม.4 - 171 เซนติเมตร / 59 กิโลกรัม ม.5 - 172 เซนติเมตร / 59 กิโลกรัม |
ศาสนา |
พุทธ |
กรุ๊ปเลือด |
n/a |
ชมรม |
ม.4 - ดนตรีสากล ม.5 - ฟุตบอล |
พิมพ์ - พิมพ์อัปสร เชาวมนตรี
ข้อมูลทั่วไป
DB1
1. ชื่อจริง / นามสกุล / (ชื่อเล่น)
- Pimapsorn Chaowamontri (Pim) - พิมพ์อัปสร เชาวมนตรี (พิมพ์)
2. อายุ
- 16 ปี
3. วัน เดือน ปี เกิด
- 15 มกราคม 2540
4. เพศ รสนิยมทางเพศ
- หญิง
- รสนิยม ชาย
5. ความสูง น้ำหนัก
- 172 ซม. (เพิ่มขึ้น 1 ซม. จากปีที่แล้ว)
- 57 กก.
6. รูปพรรณสัณฐาน (ภาพวาดหรือบรรยายก็ได้)
- สาวหน้าคม ตาดุ มุมปากตก เค้าหน้าชัดเจนแบบชาวยุโรป
- เค้าหน้าบ่งบอกชัดว่าเป็นลูกครึ่ง พิมพ์มีเชื้อสายรัสเซียครึ่งหนึ่ง จากพ่อแท้ๆของเธอ
- ผิวขาวอมชมพู โดยพื้นฐานเดิม และการดูแล
- ตาสีน้ำตาลอ่อน กลมโต ขนตายาวหนาเป็นแพทั้งขนตาบนและตาล่าง แววตาดูหยิ่งๆดุๆ +จมูกโด่งเป็นสันได้รูปสวย ปากอิ่ม มุมปากตก
- ผมสีน้ำตาล ตัดบ๊อบเทสั้นไล่ระดับ ฝั่งซ้ายสูงเหนือริมฝีปากล่าง ไล่ยาวลงมาเรื่อยๆ ฝั่งขวา ยาวจรดบ่า
- เจาะหูข้างซ้ายรู ขวา 2 รู (ขอบใบหู กับติ่งหู) ข้างขวาใส่ต่างหูสองอันที่มีโซ่โยงถึงกัน
(เจ้าตัวใส่เพราะต้องการท้าทายกฏระเบียบ และถึงอาจารย์จะเข้ามาเตือน เธอก็ยังจะไม่ถอด จนกว่าเรื่องจะถึงฝ่ายปกครอง)
(ทรงผม แต่จะสลับข้างกัน หน้าม้ายังไว้ทรงเดิม)
(Credit:: http://topicstock.pantip.com/woman/topicstock/2008/08/Q6896928/Q6896928.html)
(เค้าหน้าและดวงตาจะประมาณ Elizabeth Taylor แต่ดูเด็กและเป็นเอเชียมากกว่าค่ะ)
(Credit :: http://www.celebitchy.com/category/elizabeth_taylor/)
(ภาพวาดโดย ผอ. โคค่อน *ยังเป็น ทรงผมตอนช่วง ม.4)
- สวมชุดนักเรียน ม.ปลาย ธรรมดา แต่ไม่สวมเข็มขัด และมักจะสวมกระโปรงสั้นเหนือเข่า ถุงเท้ายาว
(จงใจสวมอย่างผิดระเบียบ เช่นเดียวกับแบบต่างหู ถ้ายังถึงขั้นร้ายแรง เช่นเข้าห้องปกครอง เธอก็ยังจะใส่ต่อไป)
- รูปร่างโดยรวมดูเป็นสาวกว่าวัย
- สูงโดยกรรมพันธุ์
- เป็นเด็กสาวที่หุ่นค่อนข้างจะนำอายุ คือมีอก มีเอว มีสะโพกชัดเจน หน้าอกค่อนข้างใหญ่กว่ามาตรฐานเด็กวัยเดียวกัน (ประมาณ C+) และเจ้าตัวนิยมที่จะเน้นโชว์สัดส่วนพวกนี้อยู่แล้ว
7. ลักษณะนิสัยและพฤติกรรมต่างๆของตัวละคร
Keyword ซึนเดเระแบบแรงๆ : ขี้รำคาญ / ปากร้าย / แรง จัดจ้าน / ปิดกั้นตัวเอง พยายามเปิดรับคนอื่น / ทิฐิสูง / เนื้อในเป็นคนจิตใจดี / อ่านความรู้สึกคนเก่ง / แคร์ความรู้สึกคนรอบข้างแบบไม่แสดงออก / คิดมาก
-"ขี้รำคาญ"
+ พิมพ์เป็นคนขี้รำคาญ โดยเฉพาะกับพวกคนที่ดูแล้ว ร่าเริง สดใส และพูดมาก, คนกวนประสาท, คนจู้จี้จุกจิก ,คนที่เข้ามาเซ้าซี้มากๆ
+ เธอไม่ชอบให้ใครมาพูดมาก เสียงดังๆ ด้วย ยิ่งโดยเฉพาะคนที่เข้ามาพูดเรื่องที่หาสาระไม่ได้ (จึงรำคาญคนประเภทดังกล่าวเป็นพิเศษ)
+ หากคนประเภทดังกล่าวเข้าหา ถ้าทำได้เธอจะเมินเสีย แต่ถ้าอีกฝ่ายยังไม่รู้ตัว ก็จะจิกตาใส่ และจะพยายามระงับอารมณ์ให้ได้มากที่สุด จนกว่าจะทนไม่ได้จริงๆ อาจจะหลุดคำพูดร้ายๆออกไปบ้าง
- ปากร้าย
+ พิมพ์เป็นคนปากร้ายโดยอุปนิสัย แต่ปากร้ายแบบพิมพ์ จะเป็นร้ายแบบนิ่มๆ ไม่หยาบคาย ไม่โวยวาย แต่เชือดเฉือน ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเจ็บได้
+ เธอมักจะพูดแบบตรงๆ ไม่อ้อมค้อม
+ เป็นประเภทพูดก่อนคิด ดังนั้นเกือบทุกครั้งที่พูดไป เธอจะไม่ได้คิดก่อนว่ามันจะทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายขนาดไหน
(บางครั้ง เธอก็ไม่ได้จงใจจะวีนใส่ หรือปากร้ายใส่ใคร แต่คำพูดของเธอ มักจะตรงเกินไป จนไปทำร้ายคนอื่นได้)
+ เริ่มเรียกคนอื่นด้วยชื่อจริง จะเรียกชื่อเล่นต่อเมื่อสนิทกันเท่านั้น
- แรง จัดจ้าน
+ เธอไม่แคร์ที่จะแต่งตัวโชว์เนื้อหนังเล็กๆน้อยๆ ไม่แคร์ที่จะถูกผู้ชายมองด้วยสายตาหื่นกระหาย
+ มักจะหนีไปสูบบุหรี่คนเดียวเงียบๆในห้องน้ำเมื่อมีเรื่องเครียดหรือเรื่องไม่สบายใจ
(*พิมพ์ติดบุหรี่ในระดับนึง และส่วนใหญ่ มักจะสูบที่บ้านหรือไม่ก็ที่ทำงาน นานๆครั้งนัก ถึงจะเลือกสูบที่โรงเรียนซักหน คือ เจ้าตัวต้องมีเรื่องไม่สบายใจอะไรซักอย่างจริงๆ พยายามเลิกบุหรี่อยู่ พยายามไม่ให้เกินวันละ 2 มวน
*พิมพ์จะฝากพี่ชายเจ้าของร้านที่ทำงานซึ่งพิมพ์ค่อนข้างจะสนิท ให้เป็นคนซื้อบุหรี่ให้ อีกฝ่ายก็ยอมซื้อให้ อาจจะมีบ่นบ้างเป็นบางครั้ง
*ถ้าหลังจากสูบเสร็จใหม่ๆคือประมาณ ชม.แรกๆ พิมพ์จะมีกลิ่นบุหรี่ติดตัวค่อนข้างแรงในระดับหนึ่ง [คนนั่งข้างๆได้กลิ่น] แต่หลังจากนั้น จะเหลือแค่กลิ่นบางๆติดตามเสื้อและเส้นผม ได้กลิ่นเมื่อเข้าใกล้ถึงขั้นแนบชิด]
+ หวงตัวมากขึ้น ไม่ยอมคบง่ายๆเหมือนเคย เพราะเหตุการณ์ที่เจอในช่วง ม.4 (ดูได้ใน DB 2.2)
+ มักจะพกสเปรย์พริกไทยติดตัวไว้ เคยมีเหตุการณ์ที่อดีตผู้ชายของเธอเข้ามาทำร้าย เพราะความโกรธแค้น
+ (ถึงพิมพ์จะคบกับผู้ชายหลายคน แต่พิมพ์ก็ยังรู้ที่จะรักนวลสงวนตัว อย่างมากสุดสำหรับเธอคือจูบ)
- ปิดกั้นตัวเอง พยายามเปิดรับคนอื่น
+ ในเวลาปกติ ถ้าไม่มีใครเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตเธอ หรือมีเหตุจำเป็นให้เธอต้องเข้าหาใครแล้ว พิมพ์มักจะมีท่าทีเหมือนไม่ใส่ใจรอบข้าง นั่งอยู่คนเดียวเงียบๆ ห่างๆ ฟังไอพอดหรือไม่ก็อ่านหนังสือซักเล่ม
+ มักจะไม่เข้าหาคนอื่นก่อน ถ้าไม่จำเป็น
+ไม่ชอบให้ใครมาละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว
+ เปิดรับเพื่อนๆมากขึ้น เป็นฝ่ายไม่เข้าหาก่อน แต่ไม่หนีเมื่อมีคนเข้าหาเหมือนเคย (แต่ยังคงติดนิสัยพูดน้อย และอาจจะเผลอพูดคำแรงๆออกไปบ้าง) พยายามไม่สร้างช่องว่างระหว่างตัวเองกับเพื่อน
- ทิฐิสูง
+ มักจะไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น หรือแสดงความใจดีกับใครตรงๆ
+ ถือตัว มักจะแสดงมาดแรงๆโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
+ เนื่องจากทิฐิ เธอจึงเป็นพวกไม่ค่อยยอมคน นอกจากจะจนด้วยเหตุผลจริงๆ
+ รับผิดชอบในการกระทำ และคำพูดของตัวเอง
- เนื้อในเป็นคนจิตใจดี
+ ปัจจุบันพยายามที่จะไม่ทำตัวแรงๆเหมือนเดิม ตอบคนอื่นมากขึ้น
+โดยพื้นฐานแล้ว พิมพ์เป็นคนจิตใจดีคนหนึ่ง แต่ติดที่ทิฐิ เธอจึงไม่แสดงออกมา
+ ซึนเดเระทางการกระทำ เป็นประเภทซึนนานๆ น้อยครั้งถึงจะเดเระซักที
(ซึนเดเระ - มาจากคำว่า ซึน(เกลียด) + เดเระๆ(หวานฉ่ำ) เป็นศัพท์โอตาคุ ใช้เรียกตัวละครที่มีพฤติกรรมแบบที่ปกติแล้วจะทำตัวเกลียดอีกฝ่าย แต่บางครั้งก็จะทำตัวหวานด้วย แต่ปัจจุบัน ส่วนใหญ่จะใช้กับตัวละครพวกปากไม่ตรงกับใจ ต่อหน้าเกลียด แต่ในใจชอบค่ะ
ในส่วนของพิมพ์ ซึนทางการกระทำนั้น หมายถึง พิมพ์จะปฏิบัติตัวแย่กับทุกคนเป็นประจำ (ซึน) แต่นานๆที เมื่อสถานการณ์ส่งหรือเกิดอะไรบางอย่างขึ้น เธอก็จะแสดงด้านที่อ่อนหวาน ออกมา (เดเระ) (เช่น การแอบช่วยเหลือเพื่อนอยู่ห่างๆ เป็นต้น)
+ ชอบที่จะช่วยเหลือผู้อื่นเมือเห็นคนเจอเรื่องลำบาก แต่ด้วยทิฐิ เธออาจจะเลือกสะกิดใครซักคนที่พอไว้ใจได้ให้เข้าไปช่วย หรืออย่างร้าย เธอจึงจะเข้าไปช่วยด้วยตัวเอง
- อ่านความรู้สึกคนเก่ง
+ ถึงแม้ว่าพิมพ์จะแสดงท่าทีเหมือนไม่สนใจรอบข้าง แต่เธอก็เป็นคนช่างสังเกตคนหนึ่ง
+ พิมพ์จับความรู้สึกคนเก่งมาก
+ หากเจอใครเศร้าใจหรือเครียดอยู่ : และถ้าพิมพ์อยากช่วย เธอจะไม่เข้าไปช่วยด้วยตัวเอง หากเลือกได้ เธออาจจะสะกิดเพื่อนซักคนที่ดูไว้ใจได้ ให้เข้าไปคุย ไปปลอบแทน
- แคร์ความรู้สึกคนรอบข้างแบบไม่แสดงออก
+ เนื่องจากพิมพ์เป็นประเภทพูดแล้วค่อยคิด คำพูดของเธอจึงมักจะไปทำร้ายจิตใจคนอื่น ซึ่งบางครั้ง มันก็ทำร้ายขั้นรุนแรงมาก
+ ถ้าพิมพ์สังเกตได้และรับรู้ เธอจะพยายามหาทางแก้ไขให้เรื่องดีขึ้นโดยการ อาจจะเป็นฝ่ายเข้าไปขอโทษเอง (แบบวางมาด ขอโทษเหมือนไม่เต็มใจ) พยายามให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้น (อาจจะไม่ใช้คำว่าขอโทษ แต่ใช้เป็นคำพูดที่ช่วยให้ประโยคที่พูดไปดูไม่แรงจนเกินไป) หรือไม่ก็พยายามเทคแคร์อยู่ห่างๆ เพื่อชดเชยที่พูดไป
+ ถึงแม้ว่าพิมพ์จะเป็นพวกเข้าถึงยาก แต่ถ้าใครเข้าถึงได้ เป็นเพื่อนกับพิมพ์ได้ พิมพ์ก็จะรักและซื่อสัตย์เพื่อนคนนั้นมาก
+ *ถ้าคำพูดแบบไม่คิดของพิมพ์ ไปกระทบจิตใจของอีกฝ่ายอย่างรุนแรงและพิมพ์รับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายรู้สึกไม่ดี เธอก็จะพยายามพูดแก้ให้สถานการณ์ดีขึ้น(แม้บางทีจะพูดแล้วทำให้อีกฝ่ายแย่ลงก็ตาม) หรืออาจจะขอโทษตรงๆ (กระชากเสียงด้วยท่าทีคล้ายไม่เต็มใจ แต่จริงๆแล้วขอโทษจากใจจริงนั่นแหละ)
ตัวอย่าง
พิมพ์: ทำไมเธอถึงชอบทำตัวน่ารำคาญอย่างนี้นะ
เพื่อน: เอ๋... ขอโทษนะ (ตกใจ ก่อนจะหน้าสลด)
พิมพ์: (ตกใจ) ฉันหมายถึง เธอน่าจะหัดทำตัวให้เข้มแข็งกว่านี้ต่างหาก ไม่ใช่อะไรก็เหยาะแหยะๆ
เพื่อน:(สลดหนัก) จ้ะ ฉันขอโทษ...
พิมพ์: (อึ้ง เพราะยิ่งพูดเพื่อนยิ่งแย่) เอาเป็นว่าฉันขอโทษ คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดอะไร (กระชากเสียงห้วนๆ แล้วเดินหนีไป ถ้าอีกฝ่ายยังมีท่าทีสลดต่อ พิมพ์จะพยายามทำทุกทางเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้น)
- อื่นๆ
+ ในห้องเรียน พิมพ์มักจะไม่สนใจเรียน ดูเป็นเด็กเกเร แต่เธอก็เป็นคนที่เรียนเก่งคนหนึ่ง
+ โดยส่วนตัวแล้ว พิมพ์ไม่ใช่คนประเภทชอบดูถูกคนอื่น เธอออกจะยอมรับในตัวตนของคนทุกประเภท แต่การที่พิมพ์ไปว่า หรือไปเรียกคนอื่นด้วยปมด้อยนั้น สาเหตุหนึ่งเพราะเธอคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอาย (ส่วนใหญ่เธอจะเรียกด้วยเอกลักษณ์เด่นเสียมาก) และสอง เธอไม่ทันคิดไปว่า คนโดนเรียกจะรู้สึกยังไง (พูดก่อนคิด)
+ พิมพ์จะไม่พูดโกหกเด็ดขาด แต่ถ้าเป็นเรื่องที่พูดไม่ได้ เธอก็เลือกที่จะเลี่ยง ไม่พูด
+ ถ้าสนิทกันแล้วในระดับหนึ่ง พิมพ์อาจจะเป็นฝ่ายเข้าหาบ้าง แต่ก็ไม่ได้ชวนคุยเป็นเรื่องเป็นราว อาจจะมีถามสั้นๆเช่น "เมื่อวานเป็นไง" "กินข้าวรึยัง" แต่กระนั้น ถึงสนิทกัน พิมพ์ก็ยังปากร้ายใส่ตามนิสัยนั่นแหละ แต่อาจจะน้อยลง และคนที่มาสนิทด้วยก็น่าจะเข้าใจว่า พิมพ์พูดโดยไม่ได้เจตนาให้เจ็บปวดจริงๆ และคงเข้าใจเธอ
+ เป็นคนโกรธยาก และ หายยาก (การที่วีนใครซักคน ไม่ได้หมายความว่าเธอจะโกรธคนนั้น) ค่อนข้างจะไม่คิดอะไรมากหากใครมาพูดกระแนะกระแหน ดูถูก ส่อเสียดเธอ (อย่างดีก็มีแค่ปากเสียกลับ) จะโกรธก็ต่อเมื่อ สิ่งที่อีกฝ่ายทำมันร้ายแรงเกินให้อภัยจริงๆ (ทำร้ายร่างกายพิมพ์จนถึงขั้นเลือดตกยางออก, ทรยศความเชื่อใจ, ทำร้ายคนที่พิมพ์รัก)
+ เมื่อโกรธ เนื่องจากพิมพ์อยู่ในกลุ่มเด็กไม่ดีมาก่อน เจ้าตัวจึงติดนิสัยอาฆาตอีกฝ่ายค่อนข้างแรง และก้าวร้าว อาจจะถึงขั้นทำร้ายร่างกายอีกฝ่ายถ้าสบโอกาส (แต่ต้องเป็นคนที่ทำให้โกรธมากจริงๆ) ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ (ทำลายข้าวของ, กรีดโต๊ะ กรีดหนังสือ ฯลฯ)
+ พิมพ์เป็นคนพูดจาน้ำเสียงนิ่งๆ (ถ้าพูดจาปกติ) แต่อาจจะมีลักษณะการตวัดท้ายเสียงให้ฟังดูคล้ายเยาะเย้ย หรือถากถาง ไม่ชอบอ้อมค้อม พูดหวาน หรือชะเลียใครไม่เป็น
(*แม้ว่าจะพูดกันธรรมดา โดยที่พิมพ์ไม่ได้กระแนะกระแหน น้ำเสียงและท่าทางเธอก็ยังคงเป็นแบบนั้นอยู่ จึงทำให้ผู้ฟังมักจะอึดอัดเวลาคุยด้วย)
8. การใช้คำพูด
- กับผู้อาวุโสกว่า (ผู้ใหญ่/ครู/บุคลากร)
+ แทนตัวเองว่า...พิมพ์ / แทนฝ่ายตรงข้ามว่า ..."คุณ/คุณครู" (ไม่เรียกชื่อต่อท้าย ยกเว้นว่าเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบ เจ้าตัวก็จะเรียกเป็นลักษณะต่อท้าย เหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน)
+ พูดจามีหางเสียงทุกประโยค
ตัวอย่าง
ครู: นี่ พิมพ์อัปสร
พิมพ์: คะ
ครู: การแต่งตัวของเธอน่ะ มันไม่ผิดระเบียบไปหน่อยเหรอ นี่โรงเรียนนะ ไม่ใช่ห้างสรรพสินค้า
พิมพ์: ค่ะ (เริ่มเสียงแข็ง)
ครู: แล้วกระโปรงน่ะ ใส่ซะสั้นเชียว จะมาล่อตะเข้รึไงกัน เป็นผู้หญิงน่ะ รู้จักรักนวลสงวนตัวซะบ้างสิ
พิมพ์: ความรักนวลสงวนตัวมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความยาวกระโปรง และมันก็เป็นสิทธิ์ของพิมพ์ที่จะใส่อะไร ถ้าขัดตายัยเฉิ่มอย่างเธอเข้า ก็ไม่เห็นต้องพูดออกมานี่ เก็บคำพูดไว้ใช้สอนในห้องก็พอแล้ว (แล้วเดินหนีไป)
- กับรุ่นพี่
+ แทนตัวเองว่า ...พิมพ์ / แทนฝ่ายตรงข้ามว่า ..."พี่" (ไม่เรียกชื่อต่อท้าย ยกเว้นว่าเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบ เจ้าตัวก็จะเรียกเป็นลักษณะต่อท้าย เหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน)
+ ไม่มีหางเสียงด้วย
- กับรุ่นเดียวกัน
+ แทนตัวเองว่า ...ฉัน / แทนฝ่ายตรงข้ามด้วยเธอ หรือสรรพนามที่ตั้งขึ้นมาให้ (ตามด้านบน) หรือชื่อจริง ยกเว้นว่าเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบ เจ้าตัวก็จะเรียกเป็นลักษณะต่อท้าย
- กับรุ่นน้อง
+ แทนตัวเองว่า…ฉัน / แทนฝ่ายตรงข้ามด้วย “เธอ” (ไม่เรียกชื่อต่อท้าย ยกเว้นว่าเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบ เจ้าตัวก็จะเรียกเป็นลักษณะต่อท้าย เหมือนเพื่อนรุ่นเดียวกัน)
9. สิ่งที่ชอบ
+วรรณกรรมพวกปรัชญาชีวิต จิตวิทยา วรรณกรรมซีไรต์ วรรณกรรมสะท้อนสังคม (ประมาณงานเขียนของ ชาติ กอบจิตติ,วินทร์ เลียววารินทร์)
- อาจจะเห็นพิมพ์นั่งอ่านหนังสือแนวนี้ได้บ่อยๆ หากใครชวนคุยเรื่องนี้ อาจจะสามารถตอบยาวกว่าคำถามปกติ แต่ไม่ได้แสดงท่าทางชอบจนออกนอกหน้า
+เพลง (ฟังทุกแนว)
- มักจะเห็นฟังเพลงเป็นประจำ ใน MP3 มีเพลงแทบทุกแนว ฟังทั้งไทยและสากล แต่จะเน้นหนักไปทางสากลมากกว่า ความรู้ทฤษฎีทางดนตรีค่อนข้างดี สามารถอธิบายได้ แต่อาจจะไม่ดีเท่าคนที่เรียนเครื่องดนตรีสากลมาโดยตรง
+ฟุตบอล
- จริงๆพิมพ์สนใจฟุตบอลมาตั้งแต่เด็ก ทั้งดูและเล่นเอง ปัจจุบันยังดูอยู่ เริ่มกลับมาซ้อมบ้าง มีทะเลและลูกพลับที่รู้เรื่องนี้ และคงไม่ปิดเป็นความลับต่อไป
10. สิ่งที่เกลียด,กลัว
สิ่งที่เกลียด
+พวกคนอุปนิสัยแง่บวก (พวกอารมณ์ดี พวกร่าเริง พวกพูดมาก ฯลฯ)
+พวกคนกวนประสาท
+พวกจู้จี้ ขี้บ่น
+คนที่เข้ามายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเธอ
- คนสี่ประเภทนี้ เป็นประเภทที่มักทำให้เธอรำคาญได้มากที่สุด หากไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ ส่วนมากมักจะทำเป็นเมิน แต่ถ้าได้คุยกัน อาจจะมีหลุดคำร้ายๆออกไปบ้าง
+คนที่แสดงท่าทีเหมือนสงสาร เหมือนเห็นใจ
-เนื่องจากพิมพ์ไม่ชอบให้ใครมาทำตัวเห็นใจ เธอไม่ชอบเวลาที่เธอรู้สึกอ่อนแอ ไม่ชอบให้ใครเห็นด้านที่อ่อนแอของเธอ ถ้าเจอก็จะหลุดปากว่าออกไปตรงๆ
สิ่งที่กลัว
+แมลงมีพิษ (จำพวกผึ้ง ต่อ แตน)
- เป็นโรคภูมิแพ้แมลงมีพิษ หากโดนต่อยแล้วอาจจะถึงแก่ชีวิตได้ง่าย ในอดีตเคยมีประวัติช๊อคอย่างรุนแรง (Anaphylaxis Shock)
- จะพยายามไม่แสดงออกชัดเจนว่ากลัว อย่างมากก็แค่เดินหนี ยกเว้นแต่เมื่อไหร่ที่เจ้าแมลงบินไปเกาะ เธอจะทำอะไรไม่ถูก มือไม้สั่นไปหมดเลยทีเดียว (อาจจะมีอาการน้ำตาคลอเบ้าด้วย)
11. งานอดิเรก
- อ่านหนังสือ
- ฟังเพลง
- แต่งเพลง
- ชอปปิ้ง
- ประทินโฉม (พอกหน้า ขัดผิว เสริมความงามตัวเอง แต่เฉพาะที่บ้านเท่านั้น)
- เล่นบอล (โดยส่วนใหญ่จะเน้นคอนโทรล + เตะอัดกำแพงคนเดียว อยู่หลังคอนโด)
12. สายการเรียน
- ศิลป์-คำนวณ
13. วิชาที่ชอบ / ไม่ชอบ
+วิชาที่ชอบ
ดนตรี (เป็นคนที่ชอบฟังเพลง และพยายามหัดเล่นและแต่งเพลงเองมาตั้งแต่เด็ก)
+วิชาที่เกลียด
ภาษาไทย (เพราะอาจารย์สมัย ม.ต้นพยายามจู้จี้กับเรื่องการแต่งกายและนิสัยของเธอมาก ซึ่งเป็นผู้ใหญ่ประเภทที่เธอไม่ถูกชะตามากที่สุด พิมพ์ไม่ชอบโดนบ่นมากๆ จึงเกลียดอาจารย์คนนั้น ก็เลยฝังใจ เกลียดวิชานี้ไป)
14. วิชาที่ถนัด / ไม่ถนัด
+วิชาที่ถนัด
คณิตศาสตร์ (ฝึกคิดเลขเร็วมาตั้งแต่เด็ก)
ฟิสิกส์(เป็นผลพลอยได้จากคณิตศาสตร์)
ดนตรี (หัดเล่นและแต่งเพลงเอง จึงพยายามศึกษา ทำให้มีความรู้พื้นฐานวิชานี้ค่อนข้างแน่น)
+วิชาที่ไม่ถนัด
ภาษาไทย (เพราะไม่ชอบ ก็เลยไม่เข้าเรียน พื้นฐานวิชานี้เลยไม่ดีเท่าไหร่นัก)
15. คะแนนวิชาต่างๆในตอน ม.4
ภาษาไทยพื้นฐาน - ครูปราชญ์ (รอการตัดเกรด)
ภาษาไทยเพิ่มเติม - ครูปราชญ์ (รอการตัดเกรด)
ภาษาอังกฤษพื้นฐาน - ครูกวี (รอการตัดเกรด)
ภาษาอังกฤษอ่าน-เขียน - ครูกวี (รอการตัดเกรด)
ภาษาอังกฤษฟัง-พูด - ครูกวี (รอการตัดเกรด)
สังคมศึกษาพื้นฐาน - ครูเล (รอการตัดเกรด)
สังคมศึกษาเพิ่มเติม - ครูเล (รอการตัดเกรด)
พระพุทธศาสนา - ครูโอ (รอการตัดเกรด)
สุขศึกษา - หมอโชค (รอการตัดเกรด)
พลศึกษา - ครูคมเดช (รอการตัดเกรด)
แนะแนว - ครูชา (รอการตัดเกรด)
คณิตศาสตร์พื้นฐาน - ครูซัน (รอการตัดเกรด)
คณิตศาสตร์เพิ่มเติม1 - ครูซัน (รอการตัดเกรด)
ฟิสิกส์พื้นฐาน - ครูสายฟ้า (รอการตัดเกรด)
วิทย์กายภาพ - ครูสายฟ้า (รอการตัดเกรด)
ห้องสมุด (วิชาเลือก1) - ครูกช (รอการตัดเกรด)
ดนตรี (วิชาเลือก2) - ครูมิว (รอการตัดเกรด)
กิจกรรมชมรม (ชมรมดนตรี) - (รอการตัดเกรด)
16. ความสามารถพิเศษในการเรียน
+ฟุตบอล
- เล่นค่อนข้างเก่ง แต่ไม่ได้เล่นมาหลายปี ฝีมืออาจจะตกไปบ้าง มักจะไม่แสดงตัวว่ามีความสามารถทางนี้ คอนโทรลบอล และส่งลูก ค่อนข้างดี แต่จะไม่ถนัดยิงประตู หรือแย่งบอล ปะทะตัวต่อตัว
+กีต้าร์
- เล่นเป็นในระดับค่อนข้างดี ถึงดีมาก ฝึกเองตั้งแต่เด็ก เนื่องจากฝึกด้วยตัวเอง จึงอาจเล่นด้วยท่าทางที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด
+ร้องเพลง
- พิมพ์เป็นคนที่เสียงมีพลัง และไพเราะมาก เป็นพรสวรรค์หนึ่งที่ติดตัวมา ส่วนใหญ่ชอบร้องเพลงสากล
17.ลักษณะคนที่จะเป็นเพื่อนได้
+คนที่เป็นผู้ใหญ่
+คนที่ไม่ทำให้พิมพ์รำคาญ
18. ลักษณะคนที่ไม่ถูกชะตา
+พวกร่าเริง สดใส พูดมาก อารมณ์ดี
+คนกวนประสาท ชอบแกล้งคนอื่น
+คนสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านจนเกินจำเป็น
+ผู้ชายเจ้าชู้
19. เสป็กในดวงใจ
+ ชอบผู้ชายที่สูงกว่าตัวเอง แต่ที่สำคัญ คือ เธอไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ หรือพวกเทคแคร์ดีเกินไปจนดูเหมือนเฟค นอกนั้น จะยังไงก็ได้ (แค่เข้าใจและเข้าไปในใจยัยนี่ให้ได้ก็พอ)
20. สัญชาติ, เชื้อชาติ, ภาษาที่พูดได้
- สัญชาติ ไทย
- เชื้อชาติ รัสเซีย - ไทย
- ศาสนา พุทธ
- ภาษาที่พูดได้ : ไทย , อังกฤษ (ค่อนข้างเก่ง พยายามฝึกด้วยตัวเองตลอด แต่ก็ไม่เก่งเทพขนาดเจ้าของภาษา)
21.ครอบครัว
- อาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคน ในคอนโดแห่งหนึ่ง ย่านราชเทวี
- พ่อเป็นชาวรัสเซีย (ยังไม่เคยพบ)
22. อื่นๆ
+ปัจจุบัน อาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคน ในคอนโดแห่งหนึ่ง ย่านราชเทวี เดินทางมาโรงเรียนด้วย BTS แล้วต่อรถรับส่งนักเรียนที่ทางโรงเรียนจัดให้ (ขากลับก็เช่นเดียวกัน) อนึ่ง พิมพ์สามารถขับขี่รถจักรยานยนต์ได้ แต่หากไม่มีเรื่องจำเป็น (เช่น ตื่นสาย จนเกินเวลาของรถรับส่ง) เจ้าตัวก็จะไม่ขี่มา
+พิมพ์ไม่มีความรู้ทางด้านภาษาและวัฒนธรรมรัสเซียโดยสิ้นเชิง เพราะไม่รู่จักพ่อมาก่อน
+พิมพ์ทำงานพิเศษเป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารแห่งหนึ่งทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เพื่อหาเงินมาช่วยเหลือจุนเจือครอบครัว
*เป็นงานพาร์ทไทม์ที่ทำช่วงบ่าย ในร้านอาหารเล็กๆสไตล์กึ่งผับ(เน้นขายแอลกอฮอล์ มีดนตรีสด) นายจ้างเป็นพี่ชายคนรู้จักที่ค่อนข้างสนิทด้วย จึงรับพิมพ์เข้าทำงาน(อย่างผิดกฏหมาย อาศัยโกงอายุเอา)
+แม่ของพิมพ์ทำงานเป็นนักเขียนให้กับหนังสือพิมพ์ และนิตยสารหลายฉบับ
+พิมพ์มาสอบเข้าโรงเรียนลูกบาศก์เพราะแม่ขอร้องให้ย้ายมา เพราะที่นี่ ไกลจากโรงเรียนเก่ามาก (แม่ไม่อยากให้พิมพ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกลุ่มพวกเด็กเกเรอีก) และสังคมดูมีคุณภาพกว่าโรงเรียนเก่า