พู่กัน - พันธุกฤตย์ อินทรสูต
PUKAN - Pantukrit Intarasut | |
---|---|
ชื่อ-นามสกุล |
พันธุกฤตย์ อินทรสูต (Pantukrit Intarasut) |
ชื่อเล่น |
พู่กัน (Pukan) |
วันเกิด (อายุ นับถึงปี 2559) |
23 ธันวาคม พ.ศ.2540 (18 ปี) |
เพศ (รสนิยมทางเพศ) |
ชาย (ไบเซ็กชัวล์) |
สถานะ |
นักเรียนรุ่นที่ 6 (2556-2558) |
แผนการเรียน |
วิทย์-คณิต |
ส่วนสูง-น้ำหนัก |
168 เซนติเมตร / 61 กิโลกรัม |
ศาสนา |
พุทธ |
กรุ๊ปเลือด |
n/a |
ชมรม |
การ์ตูน |
พู่กัน - พันธุกฤตย์ อินทรสูต
ข้อมูลทั่วไป
DB1
1. ชื่อจริง / นามสกุล / (ชื่อเล่น)
พันธุกฤตย์ อินทรสูต (พู่กัน)
Pantukrit Intarasut (Pukan)
2. อายุ
15 ปี
3. วัน เดือน ปี เกิด
23 ธันวาคม 2540
4. เพศ / รสนิยมทางเพศ
ชาย / ถ้ารักชอบก็ได้ทุกเพศ
5. ความสูง / น้ำหนัก
168 ซม. (ยังสูงได้อีก) / 61 กก.
6. รูปพรรณสัณฐาน
- รูปร่างสมส่วน ไม่อ้วนแต่ก็ไม่ผอมจนเกินไป
- ตัวยังไม่ยืดแต่จะเริ่มสูงขึ้นพรวด ๆ ในปีต่อ ๆ ไป
- ผิวขาวอมเหลือง มีแผลเป็นที่เกิดจากไฟไหม้อยู่บนผิวของน่องด้านในขาซ้าย ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1.5 ซม.
- ผมสีดำธรรมชาติ หยักศกสั้น เสยเปิดหน้าผาก มีปอยผมร่วงมาบ้างเล็กน้อย
- มีใบหน้ารูปไข่
- นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม เป็นตาชั้นเดียว สายตาสั้นประมาณ 250
- ใส่คอนแทคเลนส์สีเดียวกันกับสีตาเวลาอยู่นอกบ้าน
- ถ้าอยู่บ้านจะใส่แว่นตาติดตา (เว้นเวลานอน) แว่นตาที่ใส่เป็นแว่นตากรองแสงคอมพิวเตอร์
- การแต่งกาย :
- ชุดนักเรียนชายมัธยมปลายตามแบบโรงเรียนรัฐบาล
- เสื้อแขนสั้นสีขาว มีกระเป๋าที่อกซ้าย
- กางเกงขาสั้นสีกรมท่า
- เข็มขัดสีดำ
- ถุงเท้ายาวสีขาวพับริมขอบ
- รองเท้านันยางสีดำเหยียบส้นจนแบน
- หมายเหตุ : หากสอบผ่านเข้ามาเรียนแล้ว จะใส่เครื่องแบบของโรงเรียนลูกบาศก์
ชุดนักเรียน (รูปชุดนักเรียนจากบล็อกโรงเรียนลูกบาศก์ โดยผอ.โคค่อน)
ที่มา : Chibi Maker ver 1.1 gen8.devianart.com 2011-2013
(ทรงผมเสยขึ้นไปประมาณนี้ แต่หยักศกกว่านี้อีกเล็กน้อย ปอยผมสามเส้นตามนี้เลยก็ได้
- วาดเองแล้วดูไม่รู้เรื่องเลยใช้จิบิเมคเกอร์แทน)
7. ลักษณะนิสัยและพฤติกรรมต่างๆของตัวละคร
คีย์เวิร์ด : ทัศนคติเปิดกว้าง / ตั้งอกตั้งใจ / ขี้สงสาร / รักพวกพ้อง / ขี้น้อยใจ / เบื่อง่าย / ติดพี่
ทัศนคติเปิดกว้าง
+ ยอมรับได้ในสิ่งที่คนอื่น/สิ่งอื่นเป็นอยู่ โดยมองว่าเป็นเรื่องปกติ ที่คนหรือสิ่งอื่นจะมีทั้งข้อดีข้อเสีย
+ ศึกษาและเรียนรู้ในสิ่งใหม่ ๆ ได้อย่างไม่ยึดติด และไม่ขึ้นกับความชอบ ทำให้มีความรู้รอบตัวมาก
+ ชอบมองโลกในหลากหลายแง่มุม ทำให้เห็นมุมมองที่คนอื่นอาจมองไม่เห็น (และนำมาแย้งได้)
ตัวอย่าง
A – ตรงนี้เอาผ้าสีขาวปูก็แล้วกัน น่าจะสวยดี
พู่กัน – แต่ถ้าสีขาวมันจะเปื้อนง่ายนะ ลองสีดำดูป่ะ เผื่อจะเข้ากัน
+ อายุเป็นเพียงตัวเลข เพศเป็นเพียงตัวอักษร
- ไม่แคร์เรื่องอายุ สามารถพูดจา หยอกล้อ สนิทสนมกับอีกฝ่ายได้ราวกับรุ่นเดียวกันหรือเท่าที่อีกฝ่ายจะยินยอม
- ยอมให้รุ่นน้องเล่นหัวหรือทำกับตนเองเหมือนเพื่อนฝูงได้ ไม่ต้องไหว้ก็ได้
- คุยกับรุ่นพี่ไปมาแล้วถูกคอจนสนิทสนม ความสุภาพนอบน้อมหายไปเลย
(*) กับพี่ชายต่างมารดาที่เกิดก่อนก็เรียกเฮียไปอย่างนั้นเพราะโดนสอนมาให้เรียกจนชิน แต่จริง ๆ ก็เห็นเป็นเพื่อนกันมากกว่า
(*) พู่กันจะพิจารณาด้วยว่าอีกฝ่ายโอเคด้วยรึเปล่าเป็นสำคัญและอยู่ในสถานการณ์ แบบไหน มีบุคคลที่สามขึ้นไปอยู่ด้วยหรือไม่ ไม่ได้ลามปามไปทั่ว อย่างไม่รู้กาลเทศะ
- ไม่แคร์เรื่องเพศ จะผู้ชาย ผู้หญิง เกย์ ตุ๊ด กระเทย ทอม ดี้ หรือเพศไหน ๆ พู่กันคิดว่าก็เป็นคนธรรมดาเหมือนกัน
- สามารถคบหาเป็นเพื่อนได้ทุกเพศอย่างไม่แบ่งแยกปฏิบัติ
- ไม่ยึดติดว่าผู้หญิงจะต้องเรียบร้อย ผู้ชายจะต้องมาดแมน ใครจะเป็นแบบไหนก็แล้วแต่คน
ตั้งอกตั้งใจ
+ ตั้งใจมั่นในสิ่งใดแล้วก็จะกระทำให้สำเร็จลุล่วงไป ถ้าสิ่งนั้นทำได้ยากก็จะมุมานะ ไม่ย่อท้อ
ตัวอย่าง
- แม้ว่าจะเป็นหนังสือเรียนวิชาฟิสิกส์ที่อ่านแล้วไม่เข้าใจมากที่สุด หรือหนังสือเรียนวิชาชีวะที่น่าเบื่อที่สุด แต่ก็ไม่เคยละความพยายามที่จะอ่าน พู่กันจะพยายามอ่านทำความเข้าใจให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
- รักษาสัญญาที่ได้ให้ไว้กับคนอื่นอย่างดีที่สุด แต่จะสัญญาเฉพาะในเรื่องที่มีความสำคัญเท่านั้น
- จะไม่สัญญาตั้งแต่แรก ถ้าคิดว่ารักษาไว้ไม่ได้
- ในบางครั้งที่เห็นแก่คนอื่น ก็จะรับปากไว้ว่าจะพยายาม แต่ไม่สัญญา เช่น ถ้าครูขอให้ไม่ลอกการบ้านเพื่อน
ขี้สงสาร
+ เห็นอกเห็นใจผู้อื่น โดยเฉพาะคนที่เดือดร้อน เป็นทุกข์ เห็นแล้วเกิดความสงสารจนมักเข้าไปช่วยเหลือ รวมถึงสัตว์ โดยจำกัดว่าตัวเองต้องไม่เดือดร้อนมากเกินไป
ตัวอย่าง
- เพื่อนโต๊ะข้าง ๆ ข้อมือขวาหักต้องเข้าเฝือกมาเรียน พู่กันจะคอยจดเลคเชอร์แทนให้ชั่วคราว
- จะพยายามหลีกเลี่ยงการฆ่าสัตว์ทุกชนิด เช่น ถ้าโดนมดกัดอย่างมากก็จะปัดมันออกเท่านั้น
+ บางครั้งก็กลายเป็นการยุ่งเรื่องของคนอื่นมากเกินไป โดยเข้าไปช่วยทั้งที่เขาไม่ได้ต้องการ
รักพวกพ้อง
+ มีมนุษยสัมพันธ์ดี เข้ากับคนอื่นได้ง่าย
+ รักเพื่อนฝูง แต่ก็ไม่ได้ติดเพื่อน
+ ไปไหนไปกัน มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน
+ ใจกว้าง ใครขอให้ช่วยอะไร ช่วยได้เป็นช่วย ขอยืมอะไร ถ้าให้ได้เป็นให้
+ ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเพื่อนตัวเอง ยอมเจ็บตัวแทนเพื่อนได้ หรือถ้าเพื่อนเดือดร้อนก็จะหาทางช่วยเหลือ
+ ถ้าในสถานการณ์ที่ไม่รู้ว่าใครถูกใครผิดจะเข้าข้างเพื่อนไว้ก่อน ด้วยความเชื่อใจที่มีต่อเพื่อน ถ้ากลายเป็นเข้าข้างคนผิดเข้าก็จะรู้สึกผิดขึ้นมา
+ แต่ถ้ารู้แน่ชัดว่าเพื่อนเป็นฝ่ายผิด/ไปทำอะไรไม่ดีเข้า จะคอยเฝ้าดูและเตือนอย่างเป็นห่วง บางครั้งก็ยื่นมือเข้าไปสอด (ถ้าในกรณีที่มีคู่กรณี พู่กันก็อาจจะเป็นฝ่ายขอโทษขอโพยแทนเพื่อนเพื่อตัดปัญหา)
ตัวอย่าง
B กำลังแลกหมัดเท้ากับใครสักคนอยู่ โดยมีตัวประกอบคือแฟน B ยืนตื่นตระหนกอยู่
พู่กันเข้าไปแยก – เฮ้ย หยุด ! เหี้ยนี่ มึงเป็นใครวะมาทำเพื่อนกู
ใครสักคน – เพื่อนมึงนั่นแหละมาต่อยกูก่อน
พู่กัน – แล้วมึงไปต่อยเขาทำไมวะ /หันไปถาม B
B – ก็มันจะมาขโมยกระเป๋าแฟนกู
ใครสักคน – ไม่ได้ขโมยโว้ย แฟนมึงทำกระเป๋าร่วง กูก็เก็บให้ ไอ้บ้านี่มาถึงต่อยป้าบ ! ไม่ถงไม่ถามสุขภาพกูซักคำ
หลังจากทำความเข้าใจกันเป็นที่เรียบร้อย...
พู่กัน - /หน้าซีด... ไอ้ B ทำไมมึงไม่ถามให้ดีก่อนลงไม้ลงมือวะ..
/หันไปยกมือไหว้คู่กรณี
ขอโทษนะพี่นะ เพื่อนผมมันใจร้อนไปหน่อย ต้องขอโทษพี่จริง ๆ
เดี๋ยวพวกผมพาพี่ไปโรงพยาบาลนะ ค่ารักษาพวกผมออกเอง อย่าถือโทษโกรธเคืองเลยนะครับ
ขี้น้อยใจ
+ ลึก ๆ แล้วพู่กันเป็นคนขี้น้อยใจและขาดความมั่นใจในตัวเอง + โดยปกติแล้วจะไม่แสดงออก แต่ถ้ารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมาก ๆ จะพูดจาน้อยลงกว่าปกติ + สะเทือนใจกับการถูกนำไปเปรียบเทียบเป็นพิเศษ เพราะพู่กันจะรู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าขึ้นกว่าเดิม + อยากเป็นคนสำคัญหรือเป็นที่ต้องการของคนอื่น พยายามไม่ทำให้คนอื่นเกลียดตัวเอง
+ นอกจากนี้พู่กันยังมีความเอาแต่ใจอยู่บ้าง โดยแสดงออกมาในแง่ของการตามใจตัวเอง หากไม่ได้คิดว่าเป็นการทำให้คนอื่นเดือดร้อนจะทำตามใจชอบไป หรือถ้าอยากได้อะไรแล้วไม่ได้ดั่งใจหวัง ก็จะผิดหวังและน้อยใจอยู่ลึก ๆ
เบื่อง่าย
+ เป็นคนที่ขี้เบื่อ ถ้าไม่ได้ชอบในสิ่งนั้นจริง ๆ หรือไม่ได้ชอบมาก ๆ จะทนทำอยู่ได้ไม่นาน เพราะเบื่อหน่ายไปเสียก่อน
ตัวอย่าง
- พู่กันชอบเล่นเกม แต่เปลี่ยนเกมที่เล่นไปเรื่อย เพราะเล่นไปได้สักพักจะเริ่มเบื่อ แล้วก็หาเกมใหม่มาเล่นอีก
- เวลาอ่านหนังสือสอบ พู่กันอ่านไปได้สักพักก็จะเบื่อ ทำให้ต้องหาอะไรมาอ่านสลับกันไป โดยอาจจะเป็นหนังสือเรียนของอีกวิชานึงหรือจะเป็นหนังสืออ่านเล่นจำพวก การ์ตูนก็ได้
- บางทีพู่กันก็แกล้งเพื่อนบ้างอย่างนึกสนุก (จะไม่แกล้งรุนแรงและไม่แกล้งบ่อย) ถ้าเพื่อนเฉย ก็จะเบื่อและเลิกแกล้งอย่างรวดเร็ว
ติดพื่
+ พู่กันติดพี่ชายต่างมารดาที่ชื่อ ‘คิง’
+ มีความเชื่อมั่นในตัวพี่ชายเป็นที่สุด
- ถ้ามีการพูดคุยในทางที่ไม่ดีถึงพี่ชาย พู่กันจะโกรธและเข้าไปโต้แย้ง
(ถึงจะเป็นเพื่อนก็โกรธ แต่ถ้าอีกฝ่ายยอมเข้าใจก็หายโกรธง่าย ๆ)
+ ถ้าเป็นช่วงสอบจะแยกกันตั้งใจอ่านหนังสือ หรือช่วงที่ทะเลาะกันก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน
อารมณ์
- ดี, ดีใจ : หน้าตาสดใส มียิ้ม มีหัวเราะ
- ไม่ดี, เศร้า : ปลีกวิเวกหรือหลบไปอยู่กับคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจขึ้น ไม่ค่อยร้องไห้แต่ถ้าร้องไห้ขึ้นมาจะร้องแบบสะอึกสะอื้นไปเลย
- โกรธ : หน้าตึง คิ้วขมวด ถึงจะโมโหก็ไม่นิยมใช้กำลังแก้ปัญหา มักจะใช้การพูดจาโต้เถียงแทนมากกว่า
- ผิดหวัง, น้อยใจ : พูดน้อยลง เงียบและซึมกว่าเดิมเล็กน้อย 8. การใช้คำพูด
บุคคลทั่วไป, บุคลากรพิเศษ – ผม / พี่, น้อง, ลุง, ป้า, น้า, อา, ปู่, ย่า, ตา, ยาย (แล้วแต่อายุภายนอกของคู่สนทนา)
อาจารย์ – ผม / อาจารย์ , อาจารย์(ชื่อ) , จารย์ , จารย์(ชื่อ)
ในกรณีของรุ่นพี่และรุ่นน้องถ้าคู่ สนทนาไม่ถือสาเรื่องอายุก็สามารถคุยกันแบบเพื่อนได้ (ลามปามได้และก็ยอมให้ลามปามได้ด้วย) แต่ถ้าโดยทั่วไปก็จะเป็นดังนี้
รุ่นพี่ – ผม / พี่, พี่(ชื่อ)
รุ่นน้อง – เรา / นาย, เธอ, (ชื่อ) หรือ พี่ / น้อง, เรา, (ชื่อ)
เพื่อน
- ระดับของความสุภาพขึ้นอยู่กับคู่สนทนา เพราะพู่กันมักจะตอบกับไปในลักษณะที่เหมือนกันหรือเท่าเทียม
- สุภาพมาก็สุภาพกลับ หยาบคายมาก็หยาบคายกลับ ไม่ขึ้นอยู่กับระดับความสนิทสนม
(เพิ่งรู้จักกันจะ ’กู-มึง’ เลยก็ได้หรือคบกันนานปีดีดักก็ยังคง ’ผม-คุณ’ อยู่ก็ย่อมได้เช่นกัน)
- แต่จะไม่ใช้สรรพนาม ‘ฉัน / แก’ ถ้าอีกฝ่ายใช้มา จะตอบกลับไปด้วย ‘เรา / แก’ หรืออย่างอื่นตามความเหมาะสม
- ในการเอ่ยถึงบุคคลที่สามอาจจะมีการใช้ ‘ไอ้’ ตามด้วย(ชื่อ)ด้วย
(การจะใช้หรือไม่ใช้ของข้อนี้ขึ้นอยู่กับระดับความสนิทสนมด้วย ถ้าไม่สนิทเลยจะไม่ใช้ แต่ถ้าสนิทบ้างจนถึงสนิทมากจะใช้)
ตัวอย่างบทสนทนา
A – พู่กันปั่นการบ้านเสร็จยัง ไปกินข้าวกัน
พู่กัน – ไปดิไป แต่Aไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวเราตามไปทีหลัง
A – ถ้าเหลือไม่เยอะ เดี๋ยวเรารอก็ได้
B – พวกมึง !!! กูหิวข้าวแล้ว ให้มันไว ๆ หน่อยเว้ย
พู่กัน – เออ ! ใจเย็น ! รอแป๊ป กูจะเสร็จละอีกนิดเดียว แล้วไอ้ C ล่ะ มันหายไปไหนละ
B – มันชิ่งหนีไปกินก่อนแล้วสิ
จากตัวอย่างจะเห็นได้ว่าคุยกับ A ในรูปแบบ ‘เรา / (ชื่อ)’ แต่คุยกับ B ในรูปแบบ ‘กู / มึง’ เป็นต้น
พี่ชายต่างมารดา – กัน / เฮีย, คิง, เฮียคิง
หมายเหตุ : (ชื่อ) ในที่นี้หมายรวมถึงทั้งชื่อจริง, ชื่อเล่น, ชื่อที่ตั้งให้เอง และชื่อฉายา
อาจารย์และอื่น ๆ
- มักจะเรียกชื่อเล่น
- เรียกตามคนอื่น ๆ ไป
เพื่อน/รุ่นพี่/รุ่นน้อง
- โดยส่วนใหญ่พู่กันมักจะเรียกผู้อื่นด้วยชื่อเล่นหรือชื่อที่ตั้งให้เอง แต่ก็ไม่ตายตัว
- ชื่อไหนสั้นกว่า เรียกง่ายกว่า เรียกชื่อนั้น
เช่น (ชื่อจริง) พัทธ์ธนันภู (ชื่อเล่น) พัด – เรียก พัด
- ถ้าชื่อจริงชื่อเล่นมันยาวเกิน 1 พยางค์ทั้งคู่ ก็อาจจะหดหรือดัดแปลงให้โดยอัตโนมัติ
เช่น (ชื่อเล่น) ไข่มุก – เรียก มุก , (ชื่อเล่น) กากอย – เรียก ก๋อย
- เรียกเพื่อการหยอกล้อ อาจจะเรียกชื่อฉายา
- ถ้าชื่อจริงอีกฝ่ายเชย/เด่น/เจ๋ง/น่าสนใจเกินหน้าเกินตาชื่อจริงมาก ๆ
เช่น (ชื่อจริง) ทองมา (ชื่อเล่น) บอล – เรียก ทองมา
- เน้นคำ
เช่น
พู่กัน – พัด ๆ /เรียก
พัด – /นิ่งสนิท
พู่กัน – พัดเว้ย พัด ได้ยินรึเปล่า
พัด - /คาดว่าจะหลับไปแล้ว
พู่กัน – พัทธ์ธนันภูครับ ! ถ้าจะหลับก็วางหูกันก่อนสิครับ !
..โห่ไอ้นี่ ปล่อยให้กูพูดคนเดียวอยู่ตั้งนานสองนาน !
- ถ้ารีบด่วน จะใช้ชื่อเล่นหรือชื่อที่ตั้งให้เอง (หรือชื่ออื่นในกรณีที่เรียกชื่ออื่นจนติดปากไปแล้ว) ในการเรียกเพื่อให้สะดวก รวดเร็ว
9. สิ่งที่ชอบ
+ พี่ชายต่างมารดา
- เป็นฝ่ายเข้าหาพี่ ชอบอยู่กับพี่ชาย ทั้งหวงและห่วงพี่ ถ้าเห็นว่ารำคาญก็จะถอยห่างออกมา แล้วก็เข้าไปใหม่
+ เกม อนิเมะ การ์ตูน
- เห็นเป็นต้องคว้า สละเวลาได้เพื่อสิ่งนี้
- ถ้าได้เล่นเกม ดูอนิเมะ หรืออ่านการ์ตูน หลังจากนั้นจะอารมณ์ดี สดใสไปอีกพักใหญ่ ๆ
- ในสามอย่างนี้ชอบการ์ตูนที่สุด เจ้าตัวถึงขั้นบอกว่าอ่านทีก็เหมือนได้ชาร์จพลังที
- แนวเกม : เกมออนไลน์ทุกสายพันธุ์ เพราะเบื่อง่ายก็เลยเปลี่ยนเกมที่เล่นบ่อยและเปลี่ยนแนวเกมที่เล่นบ่อยด้วย แต่แนวที่เล่นบ่อยที่สุดจะเป็น MMORPG
- แนวการ์ตูน : อ่านทุกแนว เน้นอ่านการ์ตูนสายหลักและการ์ตูนที่ให้แง่คิดสะท้อนสังคม
- แนวอนิเมะ : เลือกดูอนิเมะจากความสวยงามของภาพและเนื้อเรื่องที่เข้มข้นเป็นหลัก อนิเมะแนวฮาเร็มและแนวสคูลไลฟ์ที่ เบา ๆ ใส ๆ จะไม่ค่อยเลือกมาดู
+ เพลงร็อค
- ร็อคทุกภาษา ฟังแล้วเลือดลมมันพลุ่งพล่านต้องเคาะขาหรือโยกหัวไปตามจังหวะเพลง
+ คอมพิวเตอร์
- ขาดไม่ได้เลยทีเดียว เอาไว้ใช้ในการเล่นเกม ดูอนิเมะ ฟังเพลง โซเชียลเน็ตเวิร์คและในบางครั้งก็ใช้อ่านการ์ตูนด้วย
โซเชียลเน็ตเวิร์คที่ใช้ : เฟสบุ๊ค, ทวิตเตอร์
+ อากาศเย็นสบาย
- ทำให้ง่วงอยากนอนหลับ แล้วเวลาหลับก็หลับสบาย
+ ชอบดื่มนมทุกรส ยกเว้นรสกาแฟ
- พู่กันดื่มนมทุกวัน วันไหนไม่ได้ดื่ม วันรุ่งขึ้นต้องกินเพิ่มเป็นสองเท่า
- ส่วนนมรสกาแฟจะเฉย ๆ ไม่ได้รู้สึกว่าอร่อยมากเท่าไหร่ จึงไม่ได้ชอบและไม่ได้เกลียด
+ ชอบดื่มน้ำเต้าหู้
- ร้อนก็ได้ เย็นก็ดี บางทีก็จะซื้อมาแบ่งกันกินกับพี่ชาย โดยมักจะเป็นฝ่ายถูกแย่งกิน
- ถ้าซื้อตามรถเข็นจะบอกคนขายว่าเอา “น้ำเต้าหู้หวานน้อย” เพราะเกรงว่าจะหวานจัดเกินไป
+ ที่ ๆ มีหนังสืออยู่เป็นจำนวนมาก
- พออยู่ในที่ ๆ มีหนังสือเยอะ ๆ แล้วเหมือนจิตใจได้รับความสงบ เช่น ห้องสมุดและร้านหนังสือ เป็นต้น
10. สิ่งที่เกลียด,กลัว
สิ่งที่เกลียด
+ ของหาย
- จะรู้สึกขัดใจ งุ่นง่านมาก พยายามตามหากลับคืนมา
+ อาหารที่หวานเจี๊ยบหรือเผ็ดจนแสบไส้
- ก็มันหวาน/เผ็ดเกินไป ถ้ารู้ก่อนจะกินว่าหวาน/เผ็ดมากก็จะไม่กิน แต่ถ้ากินเข้าไปแล้วก็จะทนกินให้หมดด้วยท่าทางทรมาน
+ ราดหน้า
- เกลียดทุกอย่างที่เป็นราดหน้า หมูในราดหน้า ผักคะน้าในราดหน้า น้ำซุปของราดหน้า เส้นใหญ่ในราดหน้า ไม่กินราดหน้าเด็ดขาด
สิ่งที่กลัว
+ คนที่ตัวเองให้ความสำคัญได้รับบาดเจ็บหรือตายจากไป
- ถ้าอยู่ในสถานการณ์นี้ วูบแรกก็จะประหวั่นลนลาน แต่เมื่อสติกลับมาก็จะซึมกระทือไปอีกพักใหญ่
+ ไฟ
- เคยเกือบตายจากเหตุการณ์ไฟไหม้มาในตอนเด็ก ๆ ทำให้ไม่ชอบเข้าใกล้ไฟและไม่ชอบให้ไฟเข้าใกล้ รวมถึงไม่กล้าจุดไฟแช็คด้วย ในขณะที่ไม้ขีดไฟไกลนิ้วกว่าก็เลยพอจะจุดได้ แต่ก็กลัวอยู่ดี
+ หวาดหวั่นกับสายตาคนหมู่มาก
- ถ้าต้องออกไปพูดหน้าชั้นหรือทำอะไรที่จะต้องโดนคนจำนวนมากจ้องมอง พู่กันจะประหม่าจนมือสั่น และรู้สึกกดดันราวกับว่ามีสายตาแห่งความคาดหวังหลายสิบคู่จับจ้องมองมาที่ตัวเอง
11. งานอดิเรก
+ เล่นคอมพิวเตอร์
- ใช้เล่นเกม ดูอนิเมะ อ่านการ์ตูน ฟังเพลง เล่นเกม โซเชียลเน็ตเวิร์กต่าง ๆ
+ อ่านหนังสือ
- หนังสือที่อ่านจะเป็นพวกหนังสือการ์ตูน นิยายกำลังภายใน หนังสือเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ และเรื่องสั้นเป็นส่วนมาก
- เรื่องสั้นอ่านได้ทุกแนว แต่แนวที่สนใจเป็นพิเศษจะเป็น หักมุมหรือสยองขวัญ ถ้าได้ทั้งสองอย่างยิ่งดี
+ หมากกระดาน เช่น หมากล้อม หมากรุก หมากฮอส โอเทลโล่ เอแมท ครอสเวิร์ด ฯลฯ เป็นต้น
- ระดับการเล่น : มือสมัครเล่นทุกอย่าง แต่เล่นกับมือสมัครเล่นด้วยกันมักจะชนะบ่อยครั้ง ยกเว้นหมากฮอสและโอเทลโล่ที่จะแพ้บ่อยครั้งกว่าอย่างไม่ทราบสาเหตุ
- ชอบและเล่นบ่อยที่สุด : หมากล้อม
(อาจจะพัฒนาเป็นความสามารถพิเศษทางการเรียนได้ในอนาคตแต่คงอีกนาน)
12. สายการเรียน
วิทย์-คณิต เลือกเรียนเพียงเพราะคุณย่าสนับสนุนและตัวเองก็คิดว่าพอจะเรียนไหว
13. วิชาที่ชอบ / ไม่ชอบ
วิชาที่ชอบ
+ ภาษาต่าง ๆ – สนุกดี ชอบเรียนภาษา
+ คณิตศาสตร์ – อาจารย์ที่สอนน่ารักและใจดี เนื้อหาท้าทาย ทำให้ไม่เบื่อและตั้งใจเรียนวิชานี้
+ เคมี – มีทั้งคำนวณและท่อง ทำให้ไม่เบื่อเหมือนวิชาที่หนักไปอย่างใดอย่างหนึ่ง
วิชาที่ไม่ชอบ
+ ชีวะ – ไม่ชอบท่องจำอะไรเยอะแยะขนาดนั้น
+ ฟิสิกส์ – ปกติพู่กันมักจะอ่านหนังสือเรียนเองมากกว่าเรียนในห้อง แต่อ่านวิชานี้แล้วไม่ค่อยเข้าใจเลยไม่ชอบ
+ สังคม – ไม่ชอบท่องจำ โดยเฉพาะภูมิศาสตร์ เห็นแผนที่แล้วตาลาย
14. วิชาที่ถนัด / ไม่ถนัด
วิชาที่ถนัด
+ คอมพิวเตอร์ – ใช้คอมบ่อยจึงคุ้นเคยกันดี
+ เคมี – ตั้งใจเรียนวิชานี้เป็นพิเศษ
วิชาที่ไม่ถนัด
+ ชีวะ และสังคม – เป็นวิชาที่ไม่ชอบ และมีเนื้อหาต้องท่องจำมาก ทำให้พู่กันที่มักจะอ่านหนังสือโดยเน้นทำความเข้าใจมากกว่า ไม่ถนัดไปโดยปริยาย
+ ฟิสิกส์ – อ่านแล้วเข้าใจยาก เมื่อนำไปเทียบกับวิชาอื่น
+ ดนตรี/ศิลปะ/นาฏศิลป์ – ไม่ถนัดมาแต่ไหนแต่ไร เล่นเครื่องดนตรีไม่เป็นสักชิ้น เคยหัดดีดกีต้าร์อยู่พักนึงแต่ก็ไม่เป็นเพลงสักทีจนเบื่อไปเสียก่อน วาดรูปก็ไม่เอาอ่าวเรียกได้ว่าวาดคนออกมาเป็นก้างปลาดี ๆ นี่เอง แถมเน้นปฏิบัติทำให้ลอกการบ้านเพื่อนส่งไม่ได้ด้วย
15. คะแนนวิชาต่างๆในตอน ม.3
เนื่องด้วยครอบครัวเข้มงวดกวดขันด้านการเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณย่าที่ตั้งความหวังไว้ที่หลานชายคนโปรด พู่กันจึงต้องตั้งใจเวลาอ่านหนังสือก่อนสอบ แต่ในชั้นเรียนก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนมากนัก เรียนบ้างหลับบ้างสลับกันไป จะตั้งใจเรียนเต็มที่แค่บางวิชา เช่น วิชาที่ชอบ เป็นตน การบ้านก็ไม่ค่อยทำเอง เพราะรู้สึกว่าไม่สนุกแถมยังใช้เวลาในการทำมากก็เลยขี้เกียจทำ แต่ก็ส่งครบทุกครั้งจากการลอกเพื่อน เลคเชอร์ก็ยืมเพื่อนมาถ่ายเอกสารอ่าน ส่วนใหญ่แล้วจะทำเกรดได้ดีเกือบทุกวิชา ถึงแม้ว่าจะเป็นวิชาที่ไม่ชอบหรือไม่ถนัด เกรดที่ได้ก็ยังไม่เลวร้ายมากนัก
คณิตศาสตร์ 4
วิทยาศาสตร์ 4
ฟิสิกส์ 3
เคมี 3.5
ชีววิทยา 2.5
ภาษาอังกฤษ 4
ภาษาไทย 4
สังคม 3.5
การงานอาชีพ 4
สุขศึกษา 4
พลศึกษา 4
คอมพิวเตอร์ 4
ดนตรี/ศิลปะ/นาฏศิลป์ 3.5
แนะแนว ผ
หมายเหตุ : คะแนนต่าง ๆ ในที่นี้ เป็นคะแนนในระดับชั้นม.ต้น ซึ่งส่วนใหญ่มีเนื้อหาการเรียนที่ไม่ยากมากนัก สามารถอ่านหนังสือทำความเข้าใจได้ดี แต่เมื่อขึ้นระดับชั้นม.ปลาย บางวิชาที่มีความยากกว่าวิชาอื่น ๆ สำหรับสายวิทย์-คณิต ได้แก่ คณิตศาสตร์เพิ่มเติม (เลขเสริม), ฟิสิกส์, เคมี และชีวะนั้น พู่กันก็จะทำเกรดได้ลดลง โดยเฉพาะฟิสิกส์และชีวะจะเห็นได้ชัดเจนกว่าอีกสองวิชา ส่วนวิชาอื่น ๆ นอกจากนี้นั้น พู่กันก็จะยังทำเกรดได้ดีพอ ๆ กันกับแต่เดิม
16. ความสามารถพิเศษในการเรียน
+ มีทักษะทางคอมพิวเตอร์ เช่น เขียนโปรแกรมง่าย ๆ หรืออ่านโค้ดที่ไม่ซับซ้อนมากนักได้ สามารถเรียนรู้การใช้โปรแกรมต่าง ๆ ได้ไว
+ มี Self-Learning สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องมีคนสอน แต่ต้องพยายาม โดยเน้นไปที่การทำความเข้าใจเนื้อหาให้กระจ่างชัดมากกว่าเอาแต่ท่องจำไปสอบ
+ เขียนเร็วแต่อ่านรู้เรื่องได้ ถ้าหากต้องการเร่งสปีดให้เร็วขึ้นอีก ตัวหนังสือจะเล็กลงกว่าเดิม อ่านยากขึ้น
(ทักษะนี้มักใช้ในการลอกการบ้าน เพราะพู่กันไม่จดเลคเชอร์)
17.ลักษณะคนที่จะเป็นเพื่อนได้
เป็นเพื่อนได้กับทุกคนที่เข้ามาอย่างมิตร แต่จะไม่เป็นเพื่อนกับคนที่เกลียดตัวเองและพี่ชายต่างมารดา
18. ลักษณะคนที่ไม่ถูกชะตา
- คนที่หน้าไหว้หลังหลอก ชอบเอาแต่เรื่องที่ไม่ดีของคนอื่นมาพูดอย่างสนุกปาก
- คนที่ระรานอาละวาดเพียงเพราะไม่ได้ดั่งใจตัวเอง
- คนที่ต่อว่าต่อขานคนอื่นโดยไม่ได้ดูตัวเอง
- คนที่ปากไม่มีหูรูด ไม่สามารถไว้วางใจอะไรได้
- คนทรยศหักหลัง
แต่สุดท้ายแล้วต่อให้ไม่ถูกชะตา หากเข้าหาพู่กันอย่างเป็นมิตร ก็สามารถเป็นเพื่อนกันได้ แต่ความรู้สึกดี ๆ ต่อกันก็จะน้อยลงไปเรื่อย ๆ ตามการกระทำไม่ดีที่อีกฝ่ายแสดงออกมา
ถ้าหากเพื่อนทำพฤติกรรมเหล่านี้ใส่พู่กันโดยตรง พู่กันก็จะพยายามทำเฉย ๆ ไว้ เพราะถือว่ายังไงก็เพื่อนกัน แต่ถ้าทนไม่ไหวก็จะแสดง 'อารมณ์ไม่ดี' ขึ้นมา ถ้าหากความรู้สึกดีที่มีต่อกันไม่มีเหลือแล้ว พู่กันจะไม่ถือว่าคน ๆ นั้นเป็นเพื่อนอีกต่อไป
ทว่าหากทำพฤติกรรมเหล่านี้ใส่เพื่อนของพู่กัน พู่กันจะตักเตือนไปตรง ๆ ถ้าอีกฝ่ายต่อต้านกลับมามาก ๆเข้าก็อาจจะแสดง 'อารมณ์โกรธ' ออกมาได้
19. เสป็กในดวงใจ
พู่กันไม่เคยคิดถึงหรือสนใจเรื่องสเป็คมาก่อน ทำให้ถ้าพูดถึงสเป็คคนที่ชอบก็จะเป็นเพียงเมฆจางๆที่ระบุไม่ได้ว่าลักษณะภายนอกอยากจะให้เป็นแบบไหนหรืออยากให้มีนิสัยยังไง แต่อย่างน้อยคนๆนั้นก็จะต้องเข้ากันได้ดีและทำให้พู่กันมีความสุขเวลาที่ได้อยู่ด้วย
20. สัญชาติ, เชื้อชาติ, ภาษาที่พูดได้
สัญชาติ : ไทย
เชื้อชาติ : ไทย
ภาษาที่พูดได้ : ไทย
- พูด ฟัง อ่าน เขียน ได้ดีระดับเจ้าของภาษา
- พูดชัดถ้อยชัดคำ แต่กระดกลิ้น ร. เรือ รัวมากไม่ได้
- ฟังและอ่านจับใจความได้ดี
- เขียนได้ถูกต้อง รวดเร็ว ลายมือกลาง ๆ แต่ขนาดตัวอักษรจะดูเล็กกว่าทั่วไป
อังกฤษ
- พูดได้ แต่ไม่ดีนัก เพราะจะนึกศัพท์ไม่ค่อยทัน และสำเนียงไม่เป๊ะมาก
- ฟังและอ่านจับใจความได้ดี รู้เรื่อง
- เขียนได้ดี ถูกหลักไวยากรณ์ แต่จะเขียนช้า เพราะมัวแต่ตรวจทานความถูกต้อง
[เริ่มศึกษาภาษาญี่ปุ่นและภาษาจีน แต่ยังพูดไม่ได้ ฟัง อ่าน และเขียนได้เพียงเล็กน้อย]
ศาสนา : พุทธ นิกายเถรวาท แต่ไม่เคร่ง
21.ครอบครัว
เป็นครอบครัวชาวไทยเชื้อสายจีน ฐานะค่อนข้างดี ซึ่งประกอบไปด้วยสมาชิกได้แก่
คุณพ่อ – เรียกว่า ‘ป๊า’
มีอาชีพเป็นทันตแพทย์เปิดคลินิกใกล้บ้าน ในที่ทำงานดูดีมีภูมิฐาน แต่เมื่ออยู่ในบ้านจะยอมอ่อนข้อให้กับแม่ เงียบ ๆ ไม่ค่อยเถียง ไม่ค่อยมีอิทธิพลภายในบ้าน มักจะอ่านหนังสือพิมพ์ยามเช้าเป็นประจำและสนับสนุนให้ลูกอ่านหนังสือ
คุณแม่ – เรียกว่า ‘ม้า’
แต่เดิมทำงานเป็นพนักงานกินเงินเดือน แต่เมื่อแต่งงานไปกับพ่อ ก็ลาออกจากงานมาช่วยที่เคาน์เตอร์ของคลินิก ทำหน้าที่ดูแลบัญชีและต้อนรับลูกค้า เป็นผู้หญิงที่ให้ความรู้สึกว่าเก่ง มีหัวทันสมัย สามารถคิดและทำสิ่งต่างๆได้ด้วยตนเอง เป็นคนช่างสังเกตและละเอียดรอบคอบ
คุณย่า – เรียกว่า ‘อาม่า’
เป็นผู้ผลักดันให้พ่อแต่งงานกับแม่ซึ่งเป็นลูกของเพื่อนตน มักจะอยู่บ้านนั่งดูทีวีและฟังเพลงจีนทุกวันเหมือนคนสูงอายุปกติ เชื่อว่าการเรียนคือทุกสิ่งทุกอย่าง พยายามผลักดันให้พู่กันได้เรียนสูงๆและคาดหวังในผลการเรียนของพู่กัน ไม่ชอบคิงเพราะเป็นลูกนอกสมรสที่เกิดมาโดยไม่ถูกทำนองครองธรรม ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูล มักจะเมินคิงบ่อย ๆ
พี่ชายต่างมารดา – เรียกว่า ‘เฮีย’
เป็นพี่ชายที่โผล่เข้ามาในชีวิตของพู่กันเมื่ออายุได้ 8 ขวบ หลังจากที่ประสบเหตุการณ์เฉียดตายจากไฟไหม้เรือนเล็กมาด้วยกัน พู่กันก็เริ่มติดพี่ชาย พี่ไปไหนก็ตามไปด้วยมาตั้งแต่เด็ก ๆ ทั้งหวงและห่วงพี่ชาย บางทีก็คอยดูแลเทคแคร์เกินไปจนโดนพี่รำคาญ สาเหตุที่พู่กันติดพี่ชายนั้นก็เป็นเพราะแต่เดิมก็เหงาจากการที่เป็นลูกคนเดียวที่ไม่มีเพื่อนบ้านรุ่นราวคราวเดียวกันอยู่แล้ว จนมีคิงเข้ามาในชีวิต และการที่คิงเป็นฝ่ายช่วยเหลือพู่กันอย่างเต็มที่จนรอดปลอดภัยมาได้ทั้งคู่นั้น ทำให้พัฒนาจากการที่อยู่ด้วยแล้วไม่เหงา มาเป็นความชื่นชมและเป็นคนสำคัญไปในที่สุด
พี่เลี้ยง,คนใช้ – เรียกว่า ‘พี่แต๋ว’
เป็นสาวโคราชสุดแสนจะใจดี คอยดูแลบ้านและดูแลสองพี่น้อง(กัน,คิง)มาตั้งแต่เด็ก
สุนัข – เรียกว่า ‘โต๊ะ, ไอ้โต๊ะ’
สุนัขพันธุ์ทาง สีขาว ขนฟู หูตั้ง หางตก เป็นสุนัขขนาดกลาง ชื่อ ‘โต๊ะ’ พู่กันเจอถูกทิ้งอยู่จึงเก็บมาเลี้ยงดู
หมายเหตุ : กับคนในครอบครัว พู่กันจะแทนตัวเองว่า 'กัน'
22. อื่นๆ
+ อาศัยอยู่กับครอบครัวอันประกอบไปด้วย พ่อ แม่ ปู่ ย่าและพี่เลี้ยง ปู่เสียไปเมื่อพู่กันอายุได้เพียง 7 ขวบ
+ จนกระทั่งพู่กันอายุ 8 ขวบ พ่อก็พาพี่ชายต่างมารดาเข้ามาอยู่ด้วย และอยู่ด้วยกันอย่างนั้นมาจนถึงปัจจุบัน
+ พู่กันแคร์พี่ชายต่างมารดามาก จึงพยายามไม่เอาแต่ใจตัวเอง เพื่อที่คิงจะได้ไม่น้อยใจที่คุณย่าลำเอียง อีกทั้งการที่คุณย่ามาโอ๋พู่กันอยู่ฝ่ายเดียวมาก ๆ เข้ากลับกลายเป็นทำให้พู่กันลำบากใจไป
+ รู้มาว่าพ่อกับแม่แต่งงานกันเพราะโดนย่าจับคลุมถุงชน ทำให้น้อยใจอยู่ลึกๆว่าเป็นลูกที่ไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความรัก
+ ห้องนอนใช้ร่วมกันกับพี่ชายต่างมารดา พู่กันนอนชั้นล่างของเตียงสองชั้น
+ พู่กันกับพี่ชายต่างมารดามักจะตื่นสายทั้งคู่ ทำให้ไปโรงเรียนสายประจำ
+ พู่กันใช้กระเป๋าเป้สำหรับโน้ตบุ๊ค มีความแข็งแรงมาก สามารถใช้ใส่ได้ทั้งโน๊ตบุ๊คและหนังสือเรียน (ใส่คนละช่อง) แต่จะพกโน๊ตบุ๊คไปเรียนแค่ในบางวันที่ต้องใช้ทำงานหรือว่าพู่กันเล่นเกมติดพันอยู่
23. กรณีที่เป็นไบเซกชวล (ชอบทั้งสองเพศ) หรือโฮโมเซ็กชวล (ชอบเพศเดียวกัน)
- ปัจจุบันรู้ตัวหรือไม่
ไม่แน่ใจ
ในทางทฤษฎีแล้วเชื่อว่าตนเองเปิดรับได้กับทุกเพศทุกวัย ขอเพียงมีความรักความชอบต่อกันจริง ๆ
แต่ยังไม่เคยทดสอบดูในเชิงปฏิบัติว่ารับได้จริงรึเปล่า เลยยังไม่ปักใจฟันธง
- ความรู้สึกของตัวเองที่มีรสนิยมทางเพศต่างจากที่สังคมทั่วไปยอมรับ
มีความคิดที่ว่าไม่ว่าจะเพศไหนวัยใดก็สามารถรักชอบกันได้ ความรักมีศักดิ์สูงกว่าการสืบพันธุ์
- การยอมรับทางครอบครัว และสังคมที่ผ่านมา (รวมถึงโรงเรียน)
เนื่องจาก พู่กันไม่เคยมีแฟนและไม่ได้แสดงท่าทีที่จะสนใจใครเป็นพิเศษมาก่อน รวมถึงไม่ได้บอกให้ใครฟังถึงมุมมองความคิดตนเองด้วย ทำให้ครอบครัวและสังคมไม่มีโอกาสได้รับรู้ใด ๆ
- กรณีที่มีประสบการณ์ความรักแบบดังกล่าว ให้บอกสรุปโดยย่อ และมีผลต่อมุมมองชีวิตแค่ไหน
+ ไม่เคยมีแฟนหรือมีความรักในเชิงชู้สาวมาก่อน
+ แม้จะเคยมีรุ่นน้องผู้หญิงมาชมชอบ แต่ก็เป็นความรักข้างเดียวของฝ่ายนั้น ซึ่งพู่กันก็ปฏิเสธอย่างนุ่มนวลว่าเห็นเป็นแค่น้องสาวที่น่ารัก
+ ค่อนข้างจะอ่อนต่อโลกในด้านความรักใคร่ ถ้าคุยกันในเรื่องนี้กับเพื่อน มักจะเป็นผู้ฟังหรือเออออตามเขาไป
- อื่น ๆ
+ ก่อนหน้านี้ความสนใจต่อผู้หญิง ผู้ชายและเพศอื่น ๆ ในเชิงชู้สาวนั้นพอ ๆ กันคือยังไม่ค่อยสนใจ
+ ในอนาคตด้วยวัยและฮอร์โมนที่เจริญขึ้น พู่กันจะค่อย ๆ หันมาสนใจหรือขบคิดในเรื่องเหล่านี้มากขึ้น